Sunday, September 11, 2011

WILD HEART (2011, Nimit Kinunti, B+)

You can watch this film here (no English subtitles):
http://www.youtube.com/watch?v=vBSAX6pzVik

สิ่งที่ชอบมากๆในหนังเรื่องนี้

1.การถ่าย long take ในฉาก 4 ฉากในหนัง ซึ่งได้แก่

1.1 ฉากเปิด ซึ่งเราชอบมากๆ เราว่ามันเหมาะเป็นฉากเปิดมากๆ แถมเป็นการถ่ายแบบ long shot ด้วย นอกจากนี้ เราก็ชอบการปรากฏของเสียงปืนโดยที่ไม่เห็นตัวต้นเสียง และการตัดมาเป็นภาพเท็ดดี้แบร์ในทันที เราชอบฉากเปิดในระดับ A+ เลยล่ะ

1.2 ฉากสนทนาริมลำธาร กล้องไม่ตัดภาพเลย 2 นาทีกว่า ชอบสุดๆ

1.3 ฉากต่อมา ที่เจอลูกในป่า กล้องไม่ตัดภาพเลย 1 นาทีครึ่ง ก็ชอบมากๆ ชอบการแพนกล้องในฉากนี้ด้วย

1.4 ฉากสนทนาตอนท้ายเรื่อง

2. ชอบการแพนกล้องในช่วงต้นของนาทีที่ 3 มากๆ ที่แทนสายตาของพระเอก โดยที่กล้องแพนไปเจอลูกสาว แล้วก็แพนต่อไปจนเจอเพื่อนร่วมงาน แล้วก็แพนกลับมาอีกทีพบว่าลูกสาวหายไปแล้ว เราว่าการแพนกล้องในฉากนี้กับฉากเจอลูกสาวกลางป่ามันทรงพลังดี

3.การที่หนังจบลงโดยที่พระเอกไม่เจอตัวลูกสาวหรือศพลูกสาว มันให้อารมณ์ "ไม่คลี่คลาย" ดี

4. ประโยคที่สะเทือนใจเรามากที่สุดในหนังเรื่องนี้ก็คือประโยคที่ว่า พระเอกทำงานมานานแล้ว ได้ยินเสียงปืนตลอด แต่ "จับใครไม่ได้เลย" เราชอบที่ในหนังเรื่องนี้ คนดูเองก็ได้ยินเสียงปืนตลอดทั้งเรื่อง แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้เช่นกัน และก็ไม่เห็นตัวผู้ยิงด้วย เราว่า "เสียงปืน" ในหนังเรื่องนี้มันสื่อถึงอิทธิพลมืดได้ดีจริงๆ


ส่วนที่ไม่ค่อยเข้าทางเราในหนังเรื่องนี้

โดยส่วนตัวแล้ว เราไม่รู้สึกประทับใจกับ "เนื้อเรื่อง" และ "บทสนทนา" ในหนังเรื่องนี้สักเท่าไหร่ แต่ไม่ใช่ว่ามันไม่ดีนะ แต่เป็นเพราะตัวเราเองไม่ได้มีความสนใจกับเรื่องพวกนี้และไม่ได้อินอะไรกับเรื่องพวกนี้น่ะ ซึ่งส่วนที่เราไม่รู้สึกมีอารมณ์ร่วมเป็นการส่วนตัวในหนังเรื่องนี้ก็มีเช่น

1. เรื่องของการสูญเสียลูกสาว และการที่พระเอกตัดสินใจทำงานต่อไปเพราะสัญญาที่ให้ไว้กับลูกสาว

2.การที่ลูกสาวดูน่ารัก, บริสุทธิ์ สดใสมากๆ (การที่เราไม่ชอบอะไรแบบนี้มันเป็นเรื่องของรสนิยมส่วนตัวจริงๆ ฮ่าๆๆ)

3.บทสนทนาตรงฉากคุยกันที่ริมลำธาร ที่เพื่อนพระเอกถามพระเอกว่า "หัวใจยังเต้นจังหวะเดิมอยู่หรือเปล่า"

4.ในฉากที่คุยกันตอนท้ายเรื่อง เพื่อนพระเอกไม่ยอมตอบคำถามพระเอกในทันที เพราะต้องการฟังเสียงนกร้องก่อน ซึ่งโดยส่วนตัวแล้ว มันทำให้เราไม่รู้สึกมีอารมณ์ร่วมไปกับตัวละครตัวนั้นไปโดยปริยาย เพราะเราไม่เข้าใจว่า เสียงนกร้องตรงนั้นมันพิเศษอย่างไร มันแตกต่างจากเสียงนกร้องที่น่าจะได้ยินอยู่ทุกวันอย่างไร มันมีเสียงของนกพันธุ์พิเศษหรือพันธุ์ที่หายากอยู่ในนั้นหรือเปล่า เพราะถ้าหากมันเป็นเพียงแค่เสียงนกร้องที่เจ้าหน้าที่อุทยานน่าจะได้ยินอยู่ทุกวัน เราก็คงจะไม่ทำแบบเพื่อนพระเอกในฉากนั้น

สรุปว่าสิ่งที่เราชอบสุดๆใน WILD HEART ก็คือการถ่ายภาพจ้ะ แต่เราไม่ได้มีอารมณ์ร่วมหรือรู้สึกสะเทือนใจเป็นการส่วนตัวกับ "เนื้อเรื่อง" ของหนังเรื่องนี้จ้ะ




3 comments:

Frank Partisan said...

Greetings from Minneapolis.

celinejulie said...

Hi from Bangkok :-)

celinejulie said...

You can contact me at bearania@yahoo.com :-)